Mijn blog

Over triggers en blauwe plekken verzorgen Je maakte het vast al mee: er gebeurt iets (schijnbaar onbelangrijk of klein) en je reageert daar heel heftig op. Je huilt, wordt boos of bang – soms zelfs buiten proportie. Iets of iemand duwt op je blauwe plek en dat zorgt voor die hevige reactie. Want net zoals een fysieke blauwe plek pijn doet als je erop drukt, kan ook zo’n emotionele blauwe plek pijn triggeren.

Juli en augustus vlogen hier voorbij. Voor ik er erg in had, stond september al weer voor de deur. En met september start niet alleen de school terug – een beetje regelmaat na al die vakantiedagen is niet slecht – maar ook al die hobby’s en andere activiteiten vinden opnieuw een weg naar mijn agenda. Dat wil zeggen: opnieuw een ritme zoeken, puzzels leggen en regelmaat proberen te vinden. Het is (opnieuw) op zoek gaan naar evenwicht, bij grote en kleine veranderingen.

spoiler: laat je netwerk helpen & babbel eroverVan tenniskamp naar gemeentelijke opvang en daarna van oma en opa naar bomma en bompa. Met wat geluk krijg jij de vakantiepuzzel ook dit jaar gelegd. Het vraagt in veel gevallen geduld, stress en zweet %E2%80%93 en niet door de zomerse temperaturen. We zitten allemaal in datzelfde schuitje, toch?

Nu het juni is, begin ik al wat te dromen van de vakantie. Zon, zee, strand. Of toch wat meer (opvang)stress, puzzelen en verplichte nummertjes? Hoewel de zomervakantie een periode zou moeten zijn waarin we onze batterijen kunnen opladen, vraagt ze soms toch meer energie dan ze geeft.

Mild ouderschap gaat over het creëren van een veilige en liefdevolle omgeving waarin je kind zich vrij voelt om te ontdekken, te leren en te groeien. En in die omgeving speelt verbinding een centrale rol. Die tonen doe je onder andere via de woorden die je gebruikt en de dingen die je doet. Maar het is meer dan dat, het is vooral de intentie die daarachter zit, de liefde die je voelt en wil uiten. En ja, het kan dat jij dat op een andere manier doet dan je kind.

Geroezemoes op café, een trillende telefoon tijdens een vergadering, achtergrondmuziek in de supermarkt, een collega die tijdens een lastige berekening aan je mouw komt trekken. Er komt elke dag een tsunami van prikkels op je af, die ervoor zorgt dat al je zintuigen constant op scherp staan. En dan geraak je soms overprikkeld. Het kan op dat moment helpen om je even af te zonderen, tijd voor jezelf te nemen en opnieuw energie op te doen. Dat inchecken bij jezelf en je gevoelens (h)erkennen – verbinden met jezelf - dàt is zelfzorg. Maar zelfzorg is ook verbinden met anderen. Want door voor jezelf te zorgen, kan je meer energie steken in relaties met anderen. En die zijn even belangrijk als we het hebben over zelfzorg.

Over verwachtingen, rollen en patronen en straffen

Pak jij regelmatig werk over van een collega, terwijl je zelf een enorme todo-lijst heb klaarliggen? Ga je toch maar naar die vergadering van de ouderraad/tennisclub/jeugdbeweging, terwijl je eigenlijk liever gewoon in de zetel wil zitten? Zeg je ‘ja’, terwijl dat kleine stemmetje in je hoofd ‘nee’ wil schreeuwen? Grenzen aangeven is niet gemakkelijk, maar zo nodig als je goed voor jezelf wil blijven zorgen.

Als je ouder wordt, vliegt de goede raad je om de oren. Geef borst- en geen flesvoeding, laat je kind huilen anders wordt het verwend, laat je kind niet huilen anders krijgt het verlatingsangst, kies voor een crèche/een onthaalmoeder/blijf zelf thuis… En ook als je kind wat ouder is, blijft dat goedbedoeld advies komen: maak geen ruzie waar de kinderen bij zijn, roep niet tegen je kind, leg je kind altijd op hetzelfde uur in bed, wees consequent…

Zin in een frisse start en je eerste stappen naar meer zelfzorg? Geweldig! Het kan dat je je wat overweldigd voelt bij het idee om met iets nieuws te beginnen, of misschien barst je van de goede voornemens en wil je er meteen invliegen. Dat is allemaal oké. We zijn hier niet voor de sprint, maar voor de marathon en dus beginnen we met kleine, haalbare stappen. Dus… klaar om te beginnen?

Oude patronen zetten ons vast en zorgen ervoor dat we... Ze blijven herhalen... En dus: er blijven in vast zitten. Hoe komt dat toch?

Er gaan zoveel verkeerde ideeën rond over zelfzorg. En, we mogen gerust ook de lat wat hoger leggen als het over Zelfzorg gaat. Zelfzorg is niet even alléén naar de wc kunnen gaan...

Vaak zien we enkel de voordelen van straffen. En die zijn er, alleszins op korte termijn. Je kind zal geschrokken zijn en gehoorzamen. Maar op de lange termijn zien we toch heel wat nadelen. Ik neem jein deze blog mee in voor mij drie belangrijke nadelen.

Ouders komen vaak naar mij met vragen over straffen: wat kan ik anders doen? Als we dan dieper ingaan op wat ze doen, geven ze eerder een logisch gevolg dan een straf. Wat is het verschil?

Jep, ze komen er aan: de feestdagen! Voor sommigen een droom van een tijd, voor anderen meer een nachtmerrie. Hoe kan je blijven zorgen voor jezelf? Ook tijdens de overprikkeling van de feestdagen.

De Sint: hoe kunnen we dat Mild aanpakken, Nina? In't kort: door ook hier je eigen gevoel te volgen, vragen te stellen en eigen tradities te starten.