De wachtlijst voor #TeamZelfzorg 2025 staat open. Schrijf je in en krijg toegang tot de exclusieve korting!

Pfoew, een mens zou er voor minder moedeloos van worden. Want geef nu eerlijk toe, wie kan zich aan al dat advies houden? En wat doe je met adviezen die mekaar tegenspreken? Ik heb het geprobeerd, toen mijn zoon geboren werd. Alle boeken die ik kon vastkrijgen,had ik gelezen en alle goede raad aanhoord. Ik zou dat hier eens juist doen, dat ouderschap. Tot ik hem voor de zoveelste keer als straf in de hoek zette. En zelf meehuilde. Want zo had ik me het ouderschap niet voorgesteld. Ik zag het als een liefdevolle taak, als een reis die ik samen met mijn kind zou afleggen en waarop we prachtige dingen samen konden meemaken. Ik wilde geen moeder zijn die strafte – omdat het zo in de boekjes stond en omdat iedereen over mijn schouder meekeek en verwachte dat ik zoiets deed.
Ik weet wel dat die goede raad ook goed bedoeld is, maar vaak komt hij ongevraagd en op momenten dat we er niks mee kunnen. Hij kan je doen wankelen en doen twijfelen aan wat je zelf deep down voelt. 

Naast al die goede raad zijn er ook de verwachtingen van de samenleving die je als ouder op je schouders gelegd krijgt. Of waarvan je denkt dat het verwachtingen zijn waaraan je moet voldoen. Zo moet je én een goede en aanwezige ouder zijn én een prachtige carrière uit de grond stampen én moet je huis Instagramwaardig zijn – op elk moment van de dag. Je denkt dat je perfect moet zijn en geen fouten mag maken. En toch zijn dat vaak verwachtingen die je zelf creëert, dingen waarvan we denken dat anderen ze van jou verwachten.


Mild ouderschap: vertrouw op jezelf


Soms kunnen die goedbedoelde adviezen en die verwachtingen van anderen zich in je hoofd nestelen, als inner voice. Zo’n klein stemmetje dat zegt: je moet het zus of zo doen, anders ben je slecht bezig. Ik moet op mijn tanden bijten! Ik mag niet huilen! Ik moet mijn kind in zijn eigen bedje laten slapen, anders is het mijn schuld als hij later slecht slaapt! Ik moet consequent reageren!

Maar er is daarnaast nog je buikgevoel, en dat zegt soms iets anders. Dat wil gehoord worden, en trekt aan je mouw. Zodat je toch net iets sneller naar de dokter gaat, toch dat gesprek met je kind voert en luistert, toch nog even gauw naar boven loopt om te checken of alles oké is. Dat buikgevoel is je moeder- of vadergevoel. Soms is het ondergesneeuwd door al die verwachtingen, adviezen en jouw wens om het perfect te doen. Maar het is er wel nog. 

Mild ouderschap is dat buikgevoel terug proberen te vinden en jezelf toestaan om je eigen weg te vinden. Om zelf uit te zoeken wat jij en je kind nodig hebben. En accepteren dat dat met vallen en opstaan gebeurt. Opvoeden is niet perfect, en dat is helemaal oké. Elke dag kan je opnieuw beginnen met op een milde manier naar jezelf, je kind(eren) en je manier van opvoeden te kijken. Elke dag is een nieuwe start.


Mild ouderschap draait om begrip, empathie en respect voor de gevoelens en de behoeften van je kind, met ruimte voor je eigen noden en gevoelens als ouder. Het helpt je om een veilige en vertrouwde omgeving te creëren waarin je kind zich begrepen voelt en leert omgaan met zijn emoties. Beginnen met mild ouderschap begint bij jou, als ouder. Als jij kan reflecteren over de manier waarop je met je kind en jezelf omgaat, kan je ervoor kiezen om het anders te doen. Denk even terug aan wat ik daarnet schreef, over mijn zoon in de hoek zetten. Daarbij stilstaan, daarover nadenken en beslissen: dit wil ik anders… dat is een eerste stap naar mild ouderschap. 

Het is nooit te laat om te beginnen. Elke dag kan de dag zijn waarop jij beslist om het anders te doen. Of je nu een baby, een peuter of een tiener in huis hebt.


Hou je lange termijndoelen voor ogen

Opvoeden doe je over een lange periode. Hou daarom de focus op de lange termijndoelen die je met en voor je kind wil bereiken. Ouderschap verandert doorheen de jaren, net zoals jij en je kind veranderen. Stel jezelf daarom de vraag: ‘Wat wil ik mijn kind meegeven als hij of zij het huis uitgaat?’ Wil je dat je kind voor zichzelf kan opkomen, dat het zelfstandig is, dat het weten wat het wil, dat het zichzelf graag ziet…? Dat grote plaatje voor ogen houden, maakt de strijd van alle dag wat makkelijker. 

Oefening:
Wat wil jij je kind meegeven als het achttien is?



© 2024 Nina Mouton - info@ninamouton.be - fotografie © Studio Rammeloo
algemene voorwaarden - privacy policy - sitemap Quoted: Websites met méér